YIL BİTER..UMUTLAR BİTMESİN..

Bazen çok afili bir cümle geliyor aklıma, yeni bir yazı yazmaya bu cümle ile başlamalıyım diyorum, not etmeyince unutuyorum . Sonra çok afilli olmayan bir cümle bir yazının ilk cümlesi oluveriyor.

Hikayelerin başlangıcı kadar sonu da önemlidir. Güzel bitsin isteriz, ya da git gide daha güzel olsun.. Hüzünlü hikayeler  de gerekir  bazen, yaşam tüm duygularımızla güzeldir. İnsan hayatı da bir hikaye değil midir? Benim de bir hikayem var,senin de, onun da.Bazen hikayelerini çok merak ettiğimiz insanlar olur, şansımız varsa bir gün dinleriz. Hikayemize katarız o insanı da. Ya da yolumuzu ayırırız, belki de hep dost kalırız…Karşımıza çıkan hiç bir şey nedensiz değildir, imtihan olur güçlendirir. Çok iyi gelir,huzur verir. Dönüm noktası olur, hayatımıza yön verir… Yine çok daraldığım, çıkmazda olduğum bir yıl oldu. Değişmiyor bir şeyler. Çıkamıyorum dar çemberden. Dualarım var asla vazgeçmediğim. Aslı bende saklı olan, üstü kapalı cümleler bunlar. Hikayemde olan insanlara açarım bazılarını. Bazıları asılı dilekler gibi dururlar duvarımda. Gerçekleşmesini çok istediğim dilekler. Bir gün gerçek olurlar diye korurum,saklarım onları.

Bir yıl daha geçti, bitiyor. Büyüdük mü ? Güçlendik mi? Yeni şeyler öğrendik mi? İyilik yaptık mı? Nefes aldık mı? Kalbimiz attı mı? Düşündük mü? Bir hayata dokunduk mu? Öğrettik mi? Sevdik mi? Sevildik mi? O zaman, yeni yılın daha güzel, daha mutlu ve umutlu olması dileği ile.. 2016 yılının son ayında 2017 yılı için mutlu yıllar…

BİR YIL DAHA GEÇTİ ÖMRÜMÜZDEN...2015 YILI

2015 yılının son ayına girdiğimiz şu günde bir yıl değerlendirmesi yapmak istedim.Hem de yazmaktan vazgeçtiğim bloğuma bir selam vereyim dedim.Belki içinizde “2015 benim yılımdı, nasıl güzel geçti,hep güzel haberler aldım, evim oldu,arabam oldu,terfi ettim,bol bol seyahat ettim” diyenler vardır.Allah daha çok versin daha iyi günler görün. Bunu söylerken bireysel olarak söyledim, tabi ki her şey  mükemmel olamaz, dünyanın sıkıntıları malum. Sağa baksan savaş,sola baksan savaş.Bizde bu hengamenin içinde bir şeyler yapmaya çalışıyoruz. En başta bir çocuk yetiştirmeye çalışıyoruz.(Bende endişeler tavan yapmış durumda)

2015 yılının benim açımdan nasıl geçtiğine gelince “oh oh çok güzeldi “diyen grubun tamamen dışındayım. Bolca rol yaptım affola, bazen beyaz yalanlar söyledim affola, gerçekler ağır gelirse nasıl baş edilir onu öğrendim, güçlü durdum oğlum için.Büyüdüm,güçlendim. Velhasıl zor bir yıl geçirdim. Geçmez dediğim ne zamanlar geçti. İzleri silinmez belki ama böylede yaşayabilirim ,çünkü Rabbim imtihanlar verir insanlara bilirim. Benim derdim ne ki, lüks bile yaşıyorum  karnım tok,sırtım pek dedim. Allah bana sağlıklı bir evlat nasip etmiş, sağlığımızı almamış, annem var , babam var,kardeşim var daha ne olsun dedim. Bolca şükrettim. Yaşadıklarıma bile şükrettim bu kadarını kaldırabilirim, kaldıramayacağım yük yükleme Allah’ım dedim. Sabrettim, şerden çıkacak hayrı bekledim. Velhasıl kendimi yeniledim , yeniden ayağa kalktım.

Değişen sadece takvim olacak elbet, ama yinede güzel dileklerle karşılamak isterim yeni yılı. Beni yalnız bırakmayan, yanımda olan,duaları ile destek olan arkadaşlarım var onlara da ayrıca teşekkür ederim. Dilerim ki 2016 daha az sorunlu,daha bol neşeli, daha bol imkanlı olsun. Yeni başlangıçlar yapacağımız güzelliklerle dolu bir yıl olsun.

Bu bloğu  oğlum için açmıştım bilirsiniz, ondan da bahsedeyim biraz. Gayet iyi keyfi yerinde,bu yıl başka bir okula gidiyor 5 yaş grubunda. Onun içinde hayır dualarınızı eksik etmeyin. Sevgilerimle..

KARLI PAZAR

Geçtiğimiz hafta karlı bir haftaydı.Hafta içi aralıksız yağan kar hafta sonu çıkan güneşle beraber eridi. Okullar tatildi fakat iş yerleri tatil değildi tabii. Ahmet Tuna karla oynama hayali kurdu bütün hafta. Hafta sonu karla oynarız,kardan adam yaparız diye söz vermiştik. Karlar eriyince bizde erimemiş kar bulduk. Kartepe’nin köylerinden Pazarçayırı Köyü’ne gittik. Bir buçuk metre kar vardı. Çok karda da oynamak zormuş, çok yoruldum, yürümek bile yordu beni. Kar fotoğraflarımızdan bazılarını ekliyorum.

GÜL SINIFI AİLE ETKİNLİĞİ

Yılın son hafta sonu Gül Sınıfının anneleri ile kahvaltı etkinliği yaptık. Özsar Kasap Steakhouse’da oldu. Fikir annesi ben olunca renkli bir gün olsun diye katılanlara bazı sürprizler hazırladım. O güne özel Amerikan servisleri, peçete notu ve hoş geldiniz afişi hazırladık. Tasarımlarını eşim yaptı. Ben herkesten önce gidip ortamı biraz süsledim. Sandalyelere tül taktım, afişi ve pon pon çiçekleri takmak için çalışanlar yardım etti. Sınıf öğretmenimiz Betül’de (namı diğer Betüş J )  biraz erken gelip bana yardım etti. Renkli balonlar şişirip yere attık. Bir organizasyon balonsuz olmaz, hele çocuklar varsa J

Ahmet Tuna programın sonunda geldi,aklına takılmış çocuğun “ben geldim herkes oyun parkında oynuyordu, sonra fotoğraf çekildik herkes niye gitti. Beste ile ben kaldık” dedi J

Katılım tam sayıda değildi, öğretmenlerimiz ile beraber toplamda 10 kişiydik. Güzel bir anımız oldu. Buradan katılan annelere ve sınıf öğretmenlerimize tekrar teşekkür ediyorum.

 Hoşgeldiniz afişimiz

Amerikan Servisimiz konsepte uygun.Çocuklar için uğur böcekli çukulatalar ve anneler için mumlar.

Peçetemiz ve notu

Katılan anneler için hatıra gül mumlarım. Kaynağı:Englishhome

KREŞTE İLK GÖSTERİMİZ VE ÜÇ BUÇUK YAŞ

Yılın son ayı ve Ahmet Tuna’nın yaşının yarısı. 3. yaşın ortasındayız bu ay. Okul maceralarımız tam gaz devam ediyor. Geçtiğimiz Cuma günü, ilk sınıf gösterilerini yaptılar. Hepsi çiçek gibiydi ve hepsi öğrendikleri marşları, şarkıları öğretmenleri eşliğinde çok güzel söyledi. Tabi Ahmet Tuna hareketlerle hop hop zıp zıp bir haldeydi. Bende bu anı kayıt altına aldım.  Evde izlediğimde hallerine çok güldüm J Ne kadar güzel bir şey dedim, ilerde kreşte ki ilk gösterisini izleyebilecek. Pek şıktık o gün, papyon ve yelekle benim Küçük Prensimdi.

Tabi günler hep güllük gülistanlık geçmiyor, öyle büyük bir şey değil ama benim sabrımı zorlayan bir noktada Ahmet Tuna. Bu evimize taşınalı 1 yıl oldu ve 1 yıldır kendi odası var, kendi odasında uyuyor. ilk uyuduğunda artık kendi odasında uyuyacak diye çok mutlu olmuştum, hatta hiç uyanmadan kendi yatağında uyuduğunda daha da mutlu olmuştum. Ama bu günlerde ters giden bir şeyler var bende onun yatağında uyuyorum. Ahmet Tuna’yı uyutup yanından kalktığımda yarım saat sonra ağlayarak uyanıyor ve kesinlikle babasını istemiyor, ben yanına yatıyorum yeniden uyuyor kalkınca yine uyanıyor. Konuştuk “burası senin odan, senin yatağın, sen kendi yatağında kendin uyumalısın, benim odam yan oda ben kendi yatağımda uyumak istiyorum.”  Dedim. “ Ama ben seni çok seviyorum, benimle uyumanı istiyorum” diyor. ”Bende seni çok seviyorum annecim, seninle uyumadığımda da seni seviyorum.” diyorum. Hele dün gece gerçekten çok sinirlendim. Ben yanında mıyım diye eliyle kontrol ediyor ve ben yanında yoksam kalkıyor. Üstelik çok yorgundu, belki de ondan bilmiyorum çok sık uyandı ve ben Wc deyken koridorda ağladı. Neden ağlıyorsun ben buradayım diyorum. “Seni kaybetmekten korkuyorum, neden yanımdan gidiyorsun” dedi. Neden böyle bir kaygısı oluştu hiç bilmiyorum ama gerçekten çok üzüldüm. Öyle bir  “ anne “ dedi ki içim acıdı. Tabi ben o sırada her zaman aynı sabırda olamıyorum, yanına gitmesem o benim yanıma geliyor o zaman tamam, ama ben yerimde yoksam evde beni aramaya başlıyor ve ağlıyor. Eğer hep böyle giderse bir pedagogdan yardım isteyeceğim. Başka bir yerde sürekli bana bağlı çocuk değil, aksine çok rahat ve özgür, beni aramaz sürekli, ama evde böyle bir haldeyiz.

İLK ÖĞRETMENLERİMİZ VE ÖĞRETMENLER GÜNÜ

Bizde artık okulluyuz, ilk öğretmeler gününü bu gün kutladık. Tüm öğretmenlerimizin öğretmenler gününü kutluyoruz.

Ahmet Tuna’nın öğretmenlerine bazı sürprizleri vardı, hem hafta sonu aktivitesi oldu bizim için hem de el emeği çiçeklerimiz oldu. Öğretmenler günü kartı ararken internette gördüğüm ve çok hoşuma giden; kağıttan saksıda çiçek çalışması yaptık. Görsel olarak da güzel  ve el emeği olduğu için orijinal duran bir çiçek oldu J Onun yanında küçük bir buket çiçek yaptırdık öğretmenlerimize. Çiçekler Ahmet Tuna’nın hediyesi oldu bende ufak bir hediye aldım öğretmenlerimize. Sabah okula gidip sürprizlerimizi verdik. Bence çok hoş oldu, öğretmenlerimizi seviyoruz, onlar bizim için değerli.

Bizim yaptımız çiçekler

Çiçeğin yapım aşamaları

Bu da bizim yapım aşamamız, zımbalama ve kesme yapıştırma da bana yardım etti oğlum.

Çiçeklerimiz :) Arkada ki English Home poşetlerinde de benim hediyelerim var :)

 Betül Öğretmenimize çiçeğini veriyoruz :)

OKUL PROJEMİZ ( Artık Meteryallerden Hayalimde ki Okul )

Ekim ayının ve mesai haftasının son günü 31 Ekim Cuma. Hayırlı Cumalar ve iyi hafta sonları diliyorum..

Ahmet Tuna’nın bu ay ki aile katılımı “artık metaryallerden hayalimde ki okul” du. Projemizi bu gün gönderdik. Ahmet Tuna sız gitti projemiz. Çünkü Ahmet Tuna yine hasta ve yine okula gitmiyor L 1 ay önce geçirdiğimiz el ayak ağız hastalığı yine tekrarladı, elleri ve ayakları geçen seferki gibi kötü değil fakat ağzının içinde aft gibi yaralar çıktı. Dolayısı ile yemek yemiyor ve çok zayıfladı. Sadece bebe bisküvili süt içiyor. Bir an önce eski hallerine dönmesi için dua ediyorum. Bizi okuyan takipçilerimizde de dua isteyelim. .

Gelelim okul projemize, Proje konusu artık meteryaller  olunca; bitmiş tuvalet kağıdı ve havlu peçete rulosu, yumurta kutusu, ayakkabı kutusu sakladık. Önce okulumuzun zemini için köpük aldık, köpüğü kırtasiyeden aldığımız çim görünümlü kağıt ile kapladık. Ayakkabı kutumuzu kendinden yapışkanlı kağıt ile kapladık, üstüne kağıttan cam ve kapı yaptık.Çatısını da yumurta kutusundan yaptık. Okulumuzun yanına pipete yapıştırdığımız Türk Bayrağımızı taktık. Okulumuz ağaçsız olmaz dedik ve kartonlardan ağaç yaptık. Bu konuda eşimi tebrik etmek lazım , el işleri hep onun emeği. Nasıl yaptı o ağaçları, ben yapamazdım vallaha J Kağıttan çocuk yapma fikri de eşimin, kağıttan çocuk yapmak planda olmayınca ağaçlar için kullandığımız kartonları kullandık yine,çocuklar ve ağaçlar aynı renk oldu ama olsun. Çocukları kalıpsız elinde kesti öylece, ben yine hayretler içinde tabi, nasıl yaptın ! Bende kendimi becerikli sanırdım ama eşim el yeteneği konusunda benden daha usta çıktı J  Bu arada Ahmet Tuna ne yaptı ; bize yapıştırmamızda yardım etti, çift taraflı bantları yapıştırdı onun dışında daha çok kendi çapında oyunlar oynadı J

Okulumuzun son hali

BU GÜNLERDE..

Çok iyi bir yazar olamasam da buraya Ahmet Tuna ile ilgili yazmayı seviyorum,gelecekte ona hatıra kalacak notlar olsun istiyorum.Belki buraya yazılan tecrübeler birkaç anneye yardımcı olur kim bilir..

Kreşe başlayalı 1 ay oldu da geçti bile, 2 hafta ara verdik hastalığından dolayı bayramdan sonra başladık yeniden. Açıkçası Ahmet Tuna’dan bu performansı beklemiyordum, gitmek istemez prüz çıkarır diyordum, ama her sabah güzel güzel okuluna gidiyor yani şimdilik öyle J Herkes okulu benimsediği için kendilerine özgüvenleri de geldi çocukların, annelerinin onları bırakmadığını sadece gündüz okula gitmeleri gerektiğini de öğrendiler.

Ahmet Tuna “artık okul sıkıcı değil” diyor. Yeni şarkılar ve yeni bilgiler öğrenmek hoşuna gidiyor. Ayrıca okulu sevmesinde Betüş öğretmenimizin çok payı var. Betüş öğretmen sevgisiyle her gün okula gidiyor J Öğretmenimiz Betül tabi ki,nerden çıkmış bu Betüş, Ahmet Tuna bu,kulaklar açık başka bir öğretmen Betüş demiş Ahmet Tuna’da Betüş öğretmenim diyormuş. Bir akşam bana “benim öğretmenimin adı Betüş” dedi. Bende “hayır Betül, kim söyledi öyle, birisi söylerken mi duydun?” dedim.” Hayır kendisi söyledi adı Betüş” dedi. Düzeltemedik bir türlü. Öğretmenine sordum, “benim adım Betül” diyormuş öğretmeni, Ahmet Tuna “ama Betüş daha güzel” diyormuş J Geçen akşam da “benim fotoğrafımı çek Betüş öğretmenime gönder” dedi,poz verdi J Vay demek ki Betül öğretmenine hayran bu çocuk, bende bunu kullanırım o zaman J Hafta sonu da sabah uyandığımızda ben hafiften öksürdüm “Betüş öğretmenimde öyle öksürüyor” dedi. Öğretmeninin sözünü de çok dinliyor. Kreşten çocuklara bayram hediyesi yapmışlar Ahmet Tuna bayram haftası okula gitmediği için bizim hediyemiz geç geldi,hediyemiz lolipop. Ahmet Tuna geç bir saatte yemek istedi bende hafta sonu yemeniz için vermişler dedim Cuma akşamıydı, ertesi sabah uyanınca yemek istediğinde kahvaltıdan sonra yiyebilir dedi öğretmenin dedim. Öyle mi dedi dedi. Ve lolipopu kahvaltıdan sonra yedi J Gece uyuması geç saate kaldığında, “hemen uyumalıyız uyumazsan geç uyuduğunu Betüş öğretmenine söylerim” diyorum.”Hayır söyleme hemen uyucam” deyip yatağa yatıyor J

Betüş öğretmenimize verdiğimiz poz :)

Bu yıl grip bizim yakamızı bırakamayacak gibi duruyor. Hep hapşırık hep burun akıntısı. Tam iyileşti derken yeniden grip oluyor. Dün gece çok öksürdü, sürekli uyandı. Okula gidiyor yine, eğer gitmese bütün bir yıl okula gitmemesi gerek çünkü hep hapşırık,hep öksürük. Allah ağır hastalık vermesin, bronşit olmasında böyle burun akıntısına razıyım.

EL,AYAK VE AĞIZ HASTALIĞI

El, ayak ve ağız hastalığını duymuş muydunuz? Ahmet Tuna şuan bu hastalığı geçiriyor. Tam kreşe alışmaya başladı derken tekrar anneanne evine geri döndü. Önce grip oldu, sonra ateşlendi, grip olduğu için vucut direnci düşmüştü tabi ateşlenince gripten diye düşündüm,ertesi gün çok iyiydi.Sonra ayaklarında kırmızı kırmızı bir sürü nokta belirdi,sonra ellerinde ve avuç içlerinde çıktı. Avuç içlerinde olanlar daha iri ve sanki iltihaplı sivilce gibi. O  gece rahat uyuyamadı hep uyandı ağladı,sabah kreşe göndermedim. Biz ne olduğunu anlayamadık, sonra ben internetten baktım aman Allah’ım çocuklarda elde ayakta kırmızı noktalar için başka şeyler yazıyor (menenjit gibi ) evhamlanmamak elimde değil. Aslında internetten bakıp hemen korkutmamak lazım kendimizi, maalesef yapıyoruz bunu. O an neler kurdum bir bilseniz.Akşam hemen doktora götürdük. Neyse ki durum farklıymış ve şu an salgın varmış ,en çok yaz ve sonbahar aylarında görülüyormuş. Bağırsak virüslerinin neden olduğu bir hastalıkmış. Ağız içinde de çıkabiliyormuş. Şuan ağzında yok inşallah olmaz. Kreş döneminde sıkça hastalanacağını biliyordum bu ilk hastalığımızı geçirdik. Allah dermansız dert vermesin.

El,ayak ve ağız hastalığı ile ilgili bulduğum bir yazıyı paylaşmak istiyorum. Allah tüm hastalara şifa versin.

EL, AYAK VE AĞIZ HASTALIĞI

El, ayak ve ağız hastalığı nedir?

El, ayak ve ağız hastalığı çocuklarda oldukça yaygın olarak görülen virüslerin yol açtığı bir hastalıktır. El, ayak ve ağız hastalığı genelde okulöncesi çocuklarda görülür. Fakat yetişkinlerde ve okul çağındaki çocuklarda da görülebilir.

Yaygın olarak coxsackie virusünün etkisiyle oluşur. Nadiren de olsa beyinde iltihaplanmaya da yol açabilir.

Sonbahar ve yaz aylarında daha sık görülebilir.

El, ayak ve ağız hastalığının belirtileri nelerdir?

Hastalığın kuluçka süresi vardır. Bu süre 3 - 6 gün kadardır. Hastalık ise 1 hafta kadar sürebilir.

El, ayak ve ağız hastalığı olan çocuklarda hafif ateş görülür. İştahı her zaman ki gibi olmaz ve iştah kaybı görülebilir. Çocukta boğaz ağrırı ve kendini kötü hissetme olabilir.

Ateş başladıktan sonra 1 – 2 gün ağzında ( Dili, diş etleri veya yanağının içi ) ağrılı yaralar oluşur. Bu durum çocuğu sinirli yapabilir.

Çocuğun avuç içinde, ayak tabanında ve kalçasında isilik gelişebilir. Bu sorun kol, bacak ve yüz kısmında da olabilir. Boğazda şişkinlik ve yutma zorluğu gibi sorunlar olabilir.

El, ayak ve ağız hastalığı bulaşıcı mıdır?

Evet, bu hastalık bulaşıcıdır. Hastalığa yol açan virüs burun ve boğaz salgısından geçer. Ayrıca ciltte oluşan kabarcıklardaki sıvıdan veya katı dışkıdan da bulaşabilir.

El, ayak ve ağız hastalığında çocuğa günlük bakım gerekir. Ev dışında hasta olan tanıdık insanlar varsa çocuklara bulaşmaması için bir süre ev ziyaretine gelmemeleri uygun olur.

Hekimi aramak gerekir mi?

Her ne kadar hekim bu hastalık konusunda çok fazla şey yapamayacak olsa da hekimi aramak gerekir. Çünkü hekim çocuktaki ateş ve ağrı gibi semptomları hafifletmek için tavsiyelerde bulunabilir.

Ayrıca ebeveynler çocukta el, ayak ve ağız hastalığı olup olmadığını tam olarak bilemeyebilirler. Bunu da netleştirmek için hekim ziyareti iyi olur.

Eğer çocuk 3 yaşından küçükse ve rektal sıcaklık ( makattan ölçülen vücut sıcaklığı ) 100.4 F’ ye ( 38 derece ) ulaşmışsa hemen hekimi aramalıdır. Çünkü ateşi olan bu çocuklarda yakından takibe ihtiyaç vardır.

Hekim çocukta sıvı yetersizliği kontrolü yapacaktır. Çünkü çocuktaki ağız yaraları onun bir şey içmesini zorlaştırabilir. Sıvı almayan çocukta sıvı yetersizliği görülebilir. Sıvı yetersizliği olan çocukta ağız kuruluğu, eğer bebekse altının belli bir süredir ıslak olmaması gibi belirtiler görülür. Bu belirtilerde hemen hekim aranmalıdır.

El- ayak ve ağız hastalığı olan bebeğe nasıl bakım uygulamalısınız?

Eğer bebeğinizde hastalık belirtileri hafif ise vücut sıcaklığını izlemek ve yeterince sıvı ve katı gıda almasını sağlamaktan başka çok fazla yapacak bir şeyiniz yoktur.

Eğer çocuğunuzdaki hastalık belirtileri ilerlemişse görünümü daha da kötü görünür.

Eğer bebekse ve katı gıdaları almaya başlamışsa ona tuzlu, soslu veya asitli şeyler vermemelidir. Aynı şey küçük çocuklar için de geçerlidir. Çünkü bu tür besinler ağzını acıtabilir. Yumuşak gıdalar verilmelidir.

Soğuk içecekler ve dondurma ağırlarını hafifletebilir. Fakat bebeğinize asla aspirin verilmeyin. Aspirin reye sendromuna neden olabilir. Reye sendromu nadiren de olsa ölümcül bir sorun olabilir.

El, ayak ve ağız hastalığı tekrarlanabilir mi? Tekrarlanması nasıl önlenebilir?

El, ayak ve ağız hastalığı tekrarlanabilir. Çocuk onu hasta yapan virüse karşı bağışıklık geliştirecektir. Fakat hastalığa yol açan birçok virüs bulunmaktadır. Dolayısıyla bu virüslere karşı açık durumdadır.

Hastalığın tekrarlanmasını önlemek için bebeğin veya çocuğun ellerlini düzenli olarak yıkamak gerekir. Ayrıca oyuncukları da dezenfekte edilmeli ve yıkanmalıdır. Enfekte olmuş diğer çocuklardan uzak tutulmalıdır.

KREŞTE SÜRPRİZ PAYLAŞIM GÜNÜMÜZ

Okulda ki 3.haftamızın ortasına geldik. Ahmet Tuna, her sabah erken kalkıp evden çıkmaya alışık olduğu için kalkmakta bir sorun yaşamıyoruz. İlk zamanlar okulda sıkılıyorum diyordu bu sıralar pek söylenmiyor, okulda da ağlamıyormuş. Biraz daha benimsedi sanırım, ben öğretmenlerimi çok seviyorum diyor. Sabah öğretmenini görünce mutlu oluyor. Benimde içim rahat.

Geçen Cumartesi ilk veli toplantımızı yaptık. Sınıfta 3 erkek olunca yaramazlıkları da ses getiriyor tabi, kızlar evde annelerine ‘Ahmet Tuna benim saçımı çekti, Ahmet Tuna bana vurdu’ diye anlatıyorlarmış. Ahmet Tuna’nın annesiyim deyince; Ahmet Tuna’nın annesi misiniz dediler. Kendisi pek meşhurdur doğrusu J  Sınıfta düşünme kösesi varmış, öyle bir durumda öğretmeni Ahmet Tuna’yı oraya götürüp “yaptığını burada biraz düşün doğru bir şey mi” diyormuş, Ahmet Tuna sık sık o köşeyi ziyaret etmiştir eminim. Evde; okula özendirmek ve güzel davranış geliştirmek için bir liste hazırladık, hepsine gülen surat yapıyoruz. Artık arkadaşlarına vurmuyormuş, öğretmenlerini üzmüyormuş öyle diyor.

Çocukları mutlu etmek ve motive etmek için güzel bir şey düşünmüşler,her hafta Çarşamba günü bir öğrencinin velisi çocuklar için küçük hediyeler hazırlayacak ve o gün kimin günüyse o arkadaşları ile paylaşacak, hediyelerini verecek. Benim çok hoşuma gitti, liste sırasına göre yapalım dediler ve listenin başında biz olduğumuz için ilk Ahmet Tuna’nın paylaşım günü oldu. Çocuklar için çok büyük olmayan ama onları mutlu eden ne olur diye düşündüm, aklıma eğlenceli kıvrık pipetler geldi. Ahmet Tuna’nın doğum gününde çocuklara vermek için balıklı almıştım, şimdi ise kızlara kırmızı üstünde çilek olan, erkeklere yeşil üstünde kurbağa olan pipetler seçtim. 10 tane çilekli pipet bulmak biraz zor oldu ama uğraşlarım sonucunda buldum. Erkeklerin hediyesini mavi, kızların hediyesini kırmızı paket ile kapladım. Üstüne Ahmet Tuna’nın hediyesi yazdım ve gülen surat steckerları yapıştırdım. Sonra aklıma fosforlu yıldızlar geldi, odalarına yapıştırırlar diye düşündüm her paketin üstüne 1 tane fosforlu yıldız yapıştırdım. (Sabah Ahmet Tuna  gördüğünde yorumu şöyle oldu;içinde Türk Bayrağı var:) )Birazda sepeti süsledim,sepetin içine renkli balonlar koydum, üstüne de hediye paketlerini koydum. Son olarak sepetimizi tül ile sardım ve balon taktım. Güzel bir sürpriz oldu, umarım çocuklar mutlu olurlar ve hediyelerimizi beğenirler. Böylece ilk sürpriz paylaşım günümüz bitmiş oldu.

Hediye Sepetimizin son hali

Ahmet Tuna ve hediye sepeti :)