Ahmet Tuna 9 aylık oldu. Bebekliğinde özlemle büyümesini bekliyordum ama aslında zamanın tadını çıkarmak lazımmış, zor günler unutuluyor çünkü, güzel zamanları hatırlıyor insan. Eşimin evin koridorunda sabahları bir o yana bir bu yana omzuna kafasını dayamış, öyle etrafa bakınan hatta ağlayan bir bebek gezdirdiği zamanlar gerilerde kaldı. Şimdi Ahmet Tuna uyanınca kendisi yatağa oturuyor korkuluklara tutunup kalkarak bize bakıyor.Emzik ağzındaysa çıkarıp yere atıp arkasından bakıyor.Sonra kendi kendine konuşmaya başlıyor.Bu günlerde en sık söylediği söz ‘dett’ onun dilinde ne demek bilmiyorum açıkçası J Ona her bakışımda ne kadarda büyüdü demekten kendimi alamıyorum.Bu günlerde üst damağında dişleri çıkıyor biraz keyifsiz,sanırım 4 tane diş birden çıkacak.Derdi büyük yani. Dişleri çıkınca diline takılıyor sanırım diliyle ittiriyor çok komik oluyor.
Söylediğimiz cümleleri anlıyor, mesela camdan bakalım mı dediğimiz zaman cama bakıyor, baban nerde deyince babasına bakıyor.Hadi Pepe izleyelim deyince televizyona bakıyor. Tabi biz aaa nerden biliyor nasıl öğrendi falan deyip şaşırıyoruz J Ben gözün nerde ağzın nerde gibi sorular sorup öğretmeye çalışıyorum ama henüz bir kıpırtı yok .
Anneannesiyle günleri güzel geçiyormuş, beni görünce seviniyor yavrucum, sümüklerini üstüme sürüyor bir güzel J (şu günlerde hem diş çıkarma hem nezleyle boğuşuyoruz ) Gece uyumadan önce kucağımda uyumak istiyor boynuma sarılıyor. Böyle bir güzelliği bana yaşattığı için Rabbime şükürler olsun.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder