TUVALET EĞİTİMİ

Geçtiğimiz hafta  Ahmet Tuna’nın bezini tamamen çıkarıp, tuvalet alışkanlığı için izin aldım. Hep bu süreçten korkuyordum, birazda gözümde büyütüyordum diyebilirim. Haksız mıymışım,hayır. Hiçte kolay bir süreç değilmiş. Kafamı toparlayıp yaşadıklarımı ve hissettiklerimi  günü gününe yazamadım. Tuvalet eğitiminde ne hissedilir demeyin, en başta umutsuzluk var hissettiğim.

Neler yaptık özetlersek durum şöyle;

1.Gün: Sabah uyandık “hadi tuvalete gidelim, sabah uyanınca çişimiz olur” dedim ve gittik tuvalete yaptı.(Zaten birkaç aydır bezi çıkartıp tuvalete yaptırıyorduk ve ayrıca her sabah kuru kalkıyordu.Bu bana biraz güven vermişti.)”Bezimiz bitti artık bez takmayacağız,çişimizi kakamızı tuvalete yapacağız” dedim.Sonra kendisi Pepe’nin “çişimiz tuvalete kakamız tuvalete” şarkısını söyledi.Buraya kadar sorun yok.Bezsiz ilk gün ben hep peşindeydim, hiçbir iş yapmadım hep onu gözlemledim.Yarım saatte bir “çişin gelince bana söyle tamam  mı” dedim.Çişin gelmiştir hadi tuvalete gidelim dedim. Ahmet Tuna ne yaptı dersiniz.”Hayır gelmedi yookk” dedi.Ben götürmeye çalıştım o” gitmicem” dedi,hatta gitmemek için kapıları tuttu. Sona kakasını yapmadı, oturağına da yapmadı.Tuvaleti geldiği halde “yok yok” dedi sonra altına yaptı.Yaptıktan sonra suçlu suçlu “anne çişim geldi”dedi.Baktım ki yapmış.Bu durumda sabırlı olmak gerekiyor.Sonra kakasını da alıştırma kilotlarına yaptı.İlk gün tamamen fiyaskoydu.Benim sinir harbi geçirdiğim, Ahmet Tuna’nın strese girdiği bir gündü.Birde akşamı var tabi.Ben hep gece gündüz aynı anda başlamalıyım diyordum.Hep öyle okudum çeşitli kaynaklardan.Bizde öyle olsun diye niyetlendik.Gündüz uykusu uyumadı tabi ben evde olunca,akşam erken uyudu.Bende 3 saat sonra tuvalete kardırmak için yanına gittim.Verdiği tepki bu durumu ne kadar kafasına taktığını gösteriyordu.Daha kucağıma almadan,uykusunda “hayır yok gelmedi yapmıcam” dedi.Ben yine kaldırdım oturttum tuvalete,yapmadı.2 saat sonraya saati kurdum.Daha odadan içeri girdiğimde kokudan anladım zaten,her gece kuru kalkan çocuk yatağına yapmış.Hiçbir şey demedim,hakkımda yoktu zaten.Her şeyi değiştirdim.(Yedek yatak koruyucu, yedek yorgan hazırdı ) Sonra bez taktım ve sabaha kadar kendi yatağında uyudu.Sabah kuru kalktı ve yine bezi çıkartıp tuvalete oturtma çabalarına başladık.

2.Gün: İkinci gün daha sabırlı olacağım diye telkin verdim kendime. Oturağını oyun odasına indirdik,bana da banyodan fenalık gelmişti çünkü, çocuk ne yapsın.Günde kaç defa  tuvalete gitti,ellerini yıkadı ona da fenalık gelmiştir.Oturağına da yapmak istemedi tabi ben oturturdum oturunca yaptı,aslında tuvaleti var ama yapmamak için direndi resmen.Bu arada ağladı çok sayıda.2.günde bir ilerleme kaydedemedik.Bu arada gece bez takıyoruz,biraz bu duruma alışsın stresten kurtulsun haftaya gece de bezsiz yatıracağım.

3.Gün: Evde çok sıkıldık hadi parka gidelim biraz oynayalım dedik. Harikalar Sahili’ne indik.Giderken bez taktım,tuvalet eğitimini biraz yavaşlatalım dedim.Ahmet Tuna çok duygusal bir çocuk ben ona kızınca çok üzüldü,çişini  tuvalete yapınca “şimdi beni sevdin mi” dedi bana. Bende ne yapacağını bilemeyen hangi davranış o anda doğru olur bocalamasında kalan bir haldeydim .Sağlıklı olsunda bunu da öğrenir,Allah başka dert vermesin dedim. Parka indik 1 saat sonra kıvranmaya başladı, belli çişi gelmiş.Burada da tuvalet var gel seninle bakalım dedim.Tabi Ahmet Tuna yine “hayır çişim gelmedi yok” demeye başladı.Belli ama zor yürüyor nerdeyse.Bende tuvalete götürdüm bezini çıkardık ve bütün çişi tuvalete yaptı.Tutmuş yapmamış.”Bak gördün mü rahatladın şimdi rahat rahat koşabilirsin” dedim.Eve geldiğimizde yine tuvalete gittik.Bu zaman zarfında sanırım artık tuvalete yapmalıyım diye karar verdi kendince.Tuvalete gitmek gerektiğini kabullendi diye düşünüyorum. Benim açımdan bakarsak sürekli peşinde olup onu takip etmeğe ara verdim.Ahmet Tuna o arada çişini altına yaptıktan sonra “anne çişim geldi” dedi.İş işten geçmiş tabi, ne zaman söylenmesi gerekiyordu bu “çişim geldi” onu ayarlayamadı galiba J

Çişi gelmiş bir Ahmet Tuna :)

1 Hafta sonra, tarih 19 Mayıs 2014: Sabah anne çişim geldi dedi,ben ön yargılı bir şekilde yaptın mı yoksa dedim, hayır dedi.Baktım yapmamış ve hemen tuvalete gittik,tuvalete yaptı beni en çok sevindiren kakasını da yapması oldu.Ben şaşkınlıkla beraber, yuppppi diye havalara uçtum..Mutlu sonlara bayılırım J

Şu an 10. Günü geride bıraktık, annem devam ediyor gündüzleri .Bende bir tedirginlik var ama hiç kazasız gidiyoruz.Artık çişi gelmeden önce söylüyor en azından.Yada halinden anlayıp tuvalete götürüyoruz eskisi gibi direnmiyor.

Tavsiyelerim şunlar; kendinizi öncelikle rahatlatın. Duş alın sakinleştirici etki yapan bitki çayı için vb. Çocuğunuzu ne kadar çok sevdiğinizi düşünün. Bu bir süreç ve güzel bitecek deyin. Umutsuzluğa kapılmayın. Her çocuk farklı,tuvalet eğitiminden önce mutlaka deneyimler ve öneriler okuruz ya da dinleriz.Ama çocuğumuz öyle tepki vermeyebilir. Bu süreci siz yönetiyorsunuz birazda. Sabırla her şey çözülür. Tuvalet eğitimine başlayacak annelere kolaylıklar diliyorum.Umarım kısa zamanda bu işi hallederler.