2 Yaş sendromu diye bir tabir duymuşsunuzdur, Ahmet Tuna bu
zamana kadar beni (nadir zamanların dışında) çok zorlayan bir çocuk olmadı. Hep
söz dinleyen daha uyumlu bir çocuktu. Ben “kim çıkarmış 2 yaş sendromunu gül
gibi çocuk” derken Ahmet Tuna huy değiştirmeye başladı. Daha hırçın, daha
inatçı,daha mızmız bu günlerde. Gece uyurken bile mız mız mız, anlattığım masal
bitti diye mızmızlanıyor, hadi uyu artık deyince ağlıyor. Kimseyle bir eşyasını
paylaşmak istemiyor. Her şey onun, kimse ellemesin modunda.
Ayrıca artık yeni saç
tarzımız var. Kısa saç J
Geçtiğimiz Cumartesi 2 yaş aşısı için doktora gittik, oradan sonra da berbere.
Çocuk berberiydi, arabalı koltuğa oturdu oyuncaklar verildi,Şimşek Mcqueen
izlendi. Ve saçlar yeni tarzına kavuştu. Kavuştu kavuşmasına, rahatladık kafası
ama birde bana sorun. Ahmet Tuna gitti başka çocuk geldi sanki. Eski halini
istiyorum dedim ilk günlerde alışamadım yeni haline. Böylede güzel benim
Prensim artık büyüdü, hele saçları kesilince sanki 1 yaş daha büyümüş gibi
geldi bana. Huyları da değişince, konuştuğu cümleler bile büyüdü sanki. Bizde
yaşlanıyoruz işte. Artık kucağıma gelmek istemiyor, kendini öptürmek istemiyor.
Şimdiden bizi beğenmemeye başladı dedim eşime. Bilmiyorum valla, büyüdüğü zaman
bizi beğenmezse; her gün açıp bloğa onun
için yazdıklarımı okuturum bende J
ayyyy çok tatlı olmuşşş, tam ısırmalık....
YanıtlaSil