21.Ay biterken Ahmet Tuna’nın sözleri beni şaşırtmaya devam
ediyor.Dün akşam elimde market poşetiyle eve gidince “bu ne” dedi. Bende “poşet
“ dedim. “ne aldın bana” dedi.Ben böyle bakakaldım,artık baya baya derdini
anlatmaya başladı. Annemlerin evde iç merdivene torun olunca ve yürümeye
başlayınca küçük kapı yapıldı,bizim ki
gidiyormuş kapıyı açıp merdivenlerden çıkıyormuş, merdivenleri kendi çıksın
bayılıyor zaten.Annem buraya gel deyince de “banane burada kalcam” diyormuş.
Bende ilk çocuk olunca her konuşmasında
“aayy artık konuşuyor” deyip
duygulanıyorum.
Bu günlerde Ahmet Tuna’ya takılan cümlelerden biriside
“bılak çocuğu(bırak çocuğu)” sevmeye çalışanlara direk söylediği cümle bu J Öpülmeye sevilmeye o
kadar alışık ki evde ki oyuncaklarına bile kendini öptürüyor.Öp diyor yanağına
değdiriyor buradan da diyor diğer yanağını öptürüyor.Bizde uzaktan bakıyoruz
ona,çok komik halleri oluyor bazenJ
kendi kendine bir şeyler anlatıyor onlara.Velhasıl o büyüyor her gün,yüzü de
çok değişti çocuk oldu artık. 2. yaşını da bitirsin hiç sevdirmez kendini.
Havadisler şimdilik bu kadar,her hali güzel onun ama
konuşmaya başladıkça daha mı seviliyor ne !
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder