Günlerim öyle yorucu geçiyor ki,sanki ay gibi uzun. Annelik çok zormuş çok. Biraz büyümüş bebekleri görünce anneyi ilk bebeklik zamanlarında hayal ediyorum,acaba herkes benim gibi zorlanmış mıdır diye. Hele hele şu loğusalıkda hiç kolay birşey değil, olup olmadık ağlıyorum, ben hamileyken bu kadar duygusal değildim. Üstüne üstülük birde yaz ayındayız, ben normal zamanlarda yazın bunalımda olurum birde şu halimle kendimden çok sıkıldım.
Bir an önce şu bebeklik günlerini atlatmak istiyorum, şöyle bir 6 aylık olsa,ek gıdaya geçsek. Biliyorum zaman hızlı geçecek bu zor günler unutulacak,bir gülücüğü tüm yorgunluğumu alacak.Şimdilik göbeği düştü 5 Temmuzda,Sonra ilk banyosunu yaptırdık 7 Temmuzda, yavrucum öyle terliyor ki artık atlette yatırıyorum onu, henüz tek başıma banyo yaptıramıyorum,gün aşırı annemle beraber banyo yaptırıyoruz.
Beni daha çok zorluklar bekliyordur çocuk kolay yetiştirilmiyor,herşeye rağmen Rabbime çok şükrediyorum Allahım oğlumuzu bize bağışlasın.Amin
amin inşallah analı babalı büyür
YanıtlaSilbloguma gelme senin gelmene degecek kadar güzel yazılar yok
ahmet tunamuzun diş buğdayını aldım baş ucuma koydum...
YanıtlaSilçok güzel bir bebk olmuş maaşllah
mehtapcım gözlerinden öpüyorum en kısa zamada görüşmek üzere
segvgilerle Anıl